بررسی پلی مورفیسم ژن رسپتور اینترلوکین viiدر بیماران مبتلا به ام اس

مقدمه: مولتیل اسکلروزیس یکی از بیماری های مزمن سیستم اعصاب مرکزی است، این بیماری در میان جوانان و زنان بیشتر بروز می کند و منجر به بروز علایمی عصبی می گردد. اینترلوکین-7 گلیکوپروتئین 25 کیلو دالتونی است که در تنظیم خونسازی ولنفوپواز دخالت دارد با توجه به اینکه ژن گیرنده اینترلوکین-7 به عنوان یک ژن مرتبط با بیماری ام اس شناخته شده است، هدف این پژوهش بررسی پلی مورفیسم این ژن و مطالعه چند ریختی های تک نوکلئوتیدی آن می باشد. روش بررسی: از 60 نفر بیمار و 60 نفر افراد ظاهراً نرمال که موردی از ام اس در سابقه فامیلی نداشتند(گروه کنترل)، نمونه خون تهیه گردید و پس از استخراج dna و کیفیت سنجی با استفاده از پرایمرهای اختصاصی برای نواحی اگزونی 4 و ناحیه پروموتر، توسط روش pcr، تکثیر صورت گرفت و درحضور نمونه های کنترل، غربالگری اولیه با روش sscp انجام گردید و الگوهای متفاوت با نمونه کنترل، جهت تعیین توالی ارسال گردیدند. نتایج: در ناحیه اگزون 4، نیز دو تغییر مشاهده شد. اولین تغییر در جایگاه 165 پروتئین((p. h165h و تغییر دیگر در ناحیه 138 پروتئین قرار داد(p.v138i). این تغییر با شماره دسترسی fr86358 در انستیتو بیوانفورماتیک اروپا ثبت گردید. نتیجه گیری: مطالعات جمعیتی و مقایسه با جمعیت های مرجع مشابهت هایی با جمعیت اروپایی و آسیایی را در بعضی از snpها نشان داد. پس از انجام مطالعات تکمیلی بر روی گروه شاهد و مطالعه پلی مورفیسم در جمعیت بزرگتری از بیماران ایرانی، به نظر می رسد استفاده از آنها به عنوان یک بیومارکر، در تشخیص زود هنگام بیماری ام اس، مفید واقع گردد.